بررسی اطلاعات ناحیه ی هسته ی تومور و پریتومورال در تصویربرداری دیفیوژن و پرفیوژن وزنی در بیماران تومور مغزی گلیوما

رین تحقیق، برای ارزیابی دقیق نوع تومور مغزی گلیوما، اختصاصی بودن روشهای دیفیوژن و پرفیوژن وزنی در تصویربرداری تشدیدمغناطیسی با دستگاه 1 تسلا مورد بررسی قرار گرفتهاست. تعداد 16 بیمار با درجههای متفاوت تومور مغزی گلیوما ) 1 بیمار با توموردرجهی بالا، شامل گلیوبلاستوم مولتی فرم و آناپلاستیک آستروسیتوما و 1 بیمار با تومور درجهی پایین، شامل آستروسیتوما، اولیگودندروگلیوما و فیبریلاری( بین سنهای 19 تا 19 سال انتخاب شد و با دستگاه 1 تسلا تحت تصویربرداری دیفیوژن )با روش اسپین اکو( وپرفیوژن )با روش گرادیان اکو( ارزیابی شد. آسیبها توسّط اندازهگیری مقادیر حجم نسبی خون مغزی و ضریب دیفیوژن ظاهری تحتبرنامهی استاندارد در مرکز و ناحیهی ادم تومور انجام شد. در روش تصویربرداری پرفیوژن برای بیماران با تومور مغزی با درجهی بالا،میانگین مقادیر rcbvmax 2( و برای بیماران با تومور مغزی /16±6/13( ،)1/16±6/ برای مرکز توموروپری تومورال به ترتیب نتایج ) 321( حاصل شد. بیشترین مقدار حجم نسبی خون مغزی در تومور گلیوبلاستوم مولتی فرم /19±6/13( ،)1/11±6/ با درجهی پایین، ) 18گزارش شد. در روش تصویربرداری دیفیوژن در تومورهای با درجهی بالا، مقادیر میانگین ضریب دیفیوژن ظاهری در مرکز و پریتومورال1( حاصل شد. همچنین کمترین /666±6/11( ،)1/21±6/ 6( و در تومور با درجهی پایین، ) 26 /31±6/18( ،)6/91±6/ به ترتیب نتایج ) 66مقدار adc و بیشترین مقدار rcbvmax در ناحیهی مرکز تومور با درجهی بالا به دست آمد و در روش دیفیوژن مقادیر ضریبدیفیوژن ظاهری در ناحیه پریتومورال نسبت به مادهی سفید طرف مقابل کاهش یافت. نتایج نشان میدهد که دو تکنیک به کار رفته درینتحقیق، میتوانند به عنوان روشی غیرتهاجمی و قابل دسترس، اطلاعات با ارزشی را از نوع تومور، اندازهی تومور و میزان آسیب توموربه بافتهای مجاور فراهم کنند.